νεράντζι

το (ΑΜ νεράντζιον)

1. ο καρπός τής νεραντζιάς

2. γλυκό τού κουταλιού από καρπούς νεραντζιάς ή από τη φλούδα νεραντζιού.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ιταλ. naranza < αραβ. nāranj < περσ. nārang (με τροπή τού α σε –ε- πιθ. λόγω τού -ρ- ή κατά παρετυμολογική επίδραση τού νερό) < αρχ. ινδ. nāranga, λ. δραβιδικής προέλευσης].